Als belegger heb je soms de keuze uit klasse A of klasse B aandelen. Soms is er zelfs een klasse C. Het bekendste voorbeeld van een bedrijf dat meerdere aandelenklassen hanteert is misschien wel Berkshire Hathaway van superbelegger Warren Buffett, maar ook beleggers in Shell of Alphabet krijgen ermee te maken. Wat zijn de verschillen?
Het meest zichtbare verschil bij de diverse aandelenklassen van Berkshire Hathaway is vermoedelijk de koers. Beleggen in klasse A aandelen van Berkshire is niet voor iedere particuliere belegger weggelegd, omdat één aandeel momenteel rond de 268.000 dollar kost. Een flinke smak geld. Beleggen in de klasse B aandelen is een stuk toegankelijker, met een koers van 178 dollar.
Maar aandelenklassen zijn niet puur bedoeld om het voor beleggers toegankelijker te maken om in het bedrijf te beleggen. Kijk naar de aandelen A en B van Shell, die op het moment van schrijven ongeveer slechts 1 euro in prijs verschillen.
Verschil in stemrecht
Tussen de aandelenklassen zit namelijk een verschil in het stemrecht voor de aandeelhouder.
Doorgaans krijgen beleggers in klasse A-aandelen één stemrecht per stuk dat ze bezitten. Deze stem kunnen ze uitbrengen tijdens jaarvergaderingen om bijvoorbeeld te stemmen over de benoeming van bestuurders of over het dividendbeleid. Dit wil overigens niet zeggen dat je als belegger vooraan staat als een bedrijf failliet gaat. Sterker nog; als belegger sta je helemaal achter in de rij van schuldeisers.
Lees ook: Zo belegt Bill Gates tijdens de coronacrisis
Klasse B aandelen worden door een bedrijf doorgaans gecreëerd om stemrechten te verdelen binnen een bepaalde groep mensen. Doorgaans krijgt een belegger in B-aandelen meer stemrechten, soms 10 stemrechten per aandeel. De klasse B-aandelen zijn vaak bedoeld voor oprichters en directieleden. Ook heb je soms nog de klasse C-aandelen, die helemaal geen stemrecht geven.
Evenveel waarde
In principe krijgen beleggers bijna altijd evenveel waarde voor hun geld. Je hebt dus net als alle andere aandeelhouders evenveel recht om te delen in de winst van het bedrijf – mits de onderneming uiteraard dividend uitkeert.
Voor particuliere beleggers zal stemrecht mogelijk niet al te belangrijk zijn zolang het de goede kant op gaat met het bedrijf. Pas bij hevige problemen of belangrijke beslissingen, zoals bij fusies of overnames, zie je particuliere beleggers meestal opstaan.
Vijftienhonderdste
Even terug naar het voorbeeld van Berkshire. Buffett weigerde jarenlang een zogenoemde aandelensplitsing, ondanks dat de koers van Berkshire al in de tienduizenden dollars begon te lopen. De superbelegger voelde er meer voor om vermogende beleggers aan zich te binden en zodoende om het stemrecht bij deze groep beleggers te houden. Uiteindelijk ging hij in 1996 overstag en creëerde hij een klasse B om kleine beleggers aan te trekken.
Tussen de aandelenklassen is er niet veel verschil, enkel dat een klasse B-aandeel van Berkshire circa een vijftienhonderdste deel van de waarde van 1 klasse A-aandeel reflecteert en een belegger dus ook een vergelijkbaar deel van het stemrecht heeft.
Aandeelhouders minder te zeggen
Portefeuillemanager Jack Neele van Robeco ziet overigens al een tijdje een trend ontstaan waar publieke aandeelhouders steeds minder stemrecht krijgen, vooral bij technologiebedrijven. Hij vindt dat geen goede ontwikkeling. “Het gevoerde beleid overtuigend uitleggen aan je aandeelhouders en hiermee hun steun vergaren is ook een kwaliteit. Indien je hier bang voor bent, zie ik dat eerder als een teken van zwakte dan van kracht”, aldus Neele eerder in een opiniestuk op Participaties.nl.
Lees ook: Kelderende koersen? Slimme strategie om bij te kopen