De Amerikaanse financieel adviseur Carl Richards legt al een paar jaar in simpele schetsen bloot hoe irrationeel mensen kunnen handelen als het om geldzaken gaat. Hij publiceert die schetsen in de vorm van columns onder andere bij The New York Times en vanaf vandaag, kunnen we trots melden, ook op IEX.nl.
Robert van Beek, gecertificeerd financieel planner, verzorgt de vertaling van de columns, net zoals hij deed voor Richards' boek The Behavior Gap, dat in Nederland verkrijgbaar is onder de titel "Doe niet langer domme dingen met je geld".
Afgelopen week stond het internet vol met nieuws over de geplande beursgang van Twitter. Met een geschatte waarde van 1 miljard dollar is Twitter de laatste in het rijtje van socialmedia-giganten die de weg naar de beurs gaat vinden. Sommige beleggers waren zo enthousiast dat de koers met meer dan 1,000 percent steeg!
Het was alleen niet de koers van het aandeel Twitter.
Beleggers in Nederland en België hebben waarschijnlijk nooit gehoord van de Amerikaanse elektronicadetailhandel Tweeter. Dit bedrijf is een lege beurshuls dat al een aantal jaren geleden failliet is gegaan. In al hun enthousiasme over het nieuws verwarden beleggers het aandeel Tweeter (symbool TWTRQ) met Twitter (TWTR). En iedereen struikelde over elkaar heen om het te kopen. Terwijl Twitter nog niet eens genoteerd is!
Het is duidelijk dat er grote verwachtingen zijn over de gang van zaken en over het bedrijf Twitter. Maar ik heb toch een sterk vermoeden dat de sterke koersbeweging eerder een gevolg was van de verkeerde, bijna zelfde, tickercode, dan van de inhoud van de officiële documenten die Twitter bij de autoriteiten deponeerde in verband met de voorgenomen beursgang.
Alle signalen negeren
Beleggers willen blijkbaar, bijna kost wat het kost, als eerste in de rij staan, ze willen de boot niet missen. Zo sterk dat ze zelfs alle signalen dat ze een verkeerd aandeel kochten wisten te negeren. Dit is precies het kuddegedrag dat zo vaak onze geldbeslissingen beïnvloedt. Als we zien dat iemand anders het doet, is dat vaak al voldoende excuus om hetzelfde te doen.
Ik begrijp wel waarom dit gebeurt, maar we geven heel wat op in ons enthousiasme om mee te willen doen. Namelijk datgene wat we normaal gesproken zo belangrijk vinden: onze eigen mening en visie. We kiezen ervoor onderdeel te worden van een grote groep zonder echt te beseffen wat we daarmee opgeven en de financiële gevolgen te begrijpen.
Pauzeknop
Dit zal heus niet de laatste keer zijn dat we in de verleiding komen om iets hips en nieuws te kopen. En het zal ook niet de laatste keer zijn dat we in de verleiding komen iets te doen, gewoon omdat iedereen het doet. Maar dat gezegd hebbende, we zijn aan onszelf en onze doelstellingen verplicht om op zijn minst even op de pauzeknop te drukken voor we in het diepe springen.
Hoeveel moeite, tijd (en geld?) kost het om jezelf even een paar kritische vragen te stellen voordat je de koopknop indrukt? Ja, het is absoluut een goed idee om de grote groep te volgen en snel een gebouw te verlaten wanneer iemand hard “BRAND” roept en je rook ziet. Maar als we het over beleggen hebben, kan het zomaar zijn dat de kudde precies de tegenovergestelde richting kiest dan de route die jij van plan was te volgen.
Deze column werd eerder gepubliceerd in een nieuwsbrief in de Verenigde Staten onder de titel "Behavior Gap: A Case of Mistaken Identity".