Wie op zoek is naar een beleggingsfonds, heeft er duizenden om uit te kiezen. Maar het merendeel van het enorme aanbod heeft geen bestaansrecht, zegt Jeffrey Schumacher, fondsanalist bij Morningstar Benelux. Dit is omdat veel beleggingsfondsen minder goed presteren dan een passief (en goedkoper) alternatief, zoals een ETF.
Het is voor beleggers dan ook zaak om het kaf van het koren te scheiden, schrijft Schumacher in een column op Belegger.nl. Hij noemt drie kenmerken waarmee fondsen zich positief kunnen onderscheiden - zie hieronder. Ga je een beleggingsportefeuille samenstellen, kies dan een fonds dat hier aan voldoet.
Lees ook: Een beleggingsfonds kiezen? Vijf dingen om op te letten.
1. Het beleggingsfonds heeft lage kosten
De kosten van een beleggingsfonds zijn van doorslaggevend belang voor het behalen van een goed rendement. De kosten van een fonds gaan namelijk direct ten laste van het rendement.
De kosten die ten laste gaan van het rendement, bestaan voor een belangrijk gedeelte uit de beheervergoeding. De hoogte ervan kan binnen fondsen van hetzelfde type flink verschillen. 0,5% verschil per jaar lijkt verwaarloosbaar, maar het rente-op-rente-effect zorgt ervoor dat dit verschil aanzienlijk wordt op de langere termijn. Andere kosten waarmee je te maken hebt zijn bijvoorbeeld accountantskosten en marketingkosten.
Lees ook: Aandelen, indextrackers, beleggingsfondsen: hier kun je in beleggen
Gezamenlijk vormen deze kosten de lopende kosten, het prijskaartje van een beleggingsfonds. Dit is een percentage kosten dat vermeld staat in de Essentiële Beleggersinformatie, dat op de website van fondsaanbieders terug te vinden is. Hoewel het percentage lopende kosten opgebouwd is uit veel kostencomponenten, zijn er ook kosten die hier niet onder vallen. Een voorbeeld is een prestatievergoeding.
Een laatste kostenpost die niet onderschat mag worden, maar geen onderdeel vormt van de lopende kosten, zijn de transactiekosten die een fonds maakt als gevolg van het aan- en verkopen van posities (zoals aandelen) binnen het fonds.
Hoe hoger de omloopsnelheid in een portefeuille is, hoe hoger de transactiekosten die ten laste gaan van het fondsresultaat. Het is maar de vraag of dat vele handelen per saldo wat oplevert. Wat je zeker weet, is dat de broker die de orders uitvoert er goed aan zal verdienen. Een hoge omloopsnelheid kan daarom het potentieel van een fonds beperken.
Lees ook: Beleggingsfondsen en ETF's kiezen: zo ga je te werk
2. Er is écht sprake van actief beheer
Om de benchmark te verslaan moet een beleggingsfonds afwijken van de benchmark (bijvoorbeeld een index, zoals de AEX). Dit wordt actief beheer genoemd.
Een beheerder kan een fonds op verschillende manieren actief beheren, weet Schumacher. Hij kan beleggingen buiten de benchmark selecteren, maar ook posities in de benchmark een ander gewicht geven dan deze in de benchmark hebben. Daarnaast kan een fonds afwijken op bijvoorbeeld regio-, sector-, valuta-, beleggingsstijl- en marktkapitalisatie-allocatie. Het zijn allemaal verschillende dimensies van actief beheer. De mate van afwijking is belangrijk.
Wanneer een fonds te dicht bij de benchmark blijft, dan zijn er minder mogelijkheden om 'm te verslaan. Een fonds dat de kosten van een actief beheerd fonds rekent, maar feitelijk dicht bij de benchmark blijft, zal op langere termijn veel moeite hebben om toegevoegde waarde te realiseren.
Check ook: Pluis dit uit voordat je in een beleggingsfonds stapt
3. De fondsbeheerder is solide
Uiteindelijk is het de fondsbeheerder die bepaalt hoe de portefeuille wordt ingericht. Deze beheerder (of het beheerteam) speelt dan ook een sleutelrol in het uiteindelijke succes van je fonds. Onder andere de ervaring van een beheerder en de relevantie van die ervaring zijn belangrijk.
Beheerders die een lange staat van dienst op een strategie hebben verdienen de voorkeur. Beleggers die zich hebben bewezen in verschillende marktcycli. Stabiliteit in het beheerteam en de ondersteuning is eveneens een cruciale factor.
Lees ook: Zo beoordeel je het rendement van een beleggingsfonds
Als laatste factor is het belangrijk dat een beheerder ook doet waarvoor hij is aangesteld, namelijk het zo goed mogelijk beleggen van het vermogen van de aandeelhouders in het fonds. Een beheerder moet zich dan ook kunnen concentreren op het onderzoeken en selecteren van beleggingen in zijn portefeuille en zijn tijd spenderen aan het maken van een degelijke portefeuille.
Randzaken, zoals marketingpraatjes en het verschijnen op evenementen, moeten tot een minimum worden beperkt. Als je fondsbeheerder zich continu in de spotlights manoeuvreert, dan moet je je afvragen hoeveel tijd hij zich nu daadwerkelijk met het beheer van het fonds bezighoudt, schrijft Schumacher. Een goed fonds met een sterk track record verkoopt zichzelf wel, daar is geen marketing voor nodig en zeker niet van iemand die al zijn tijd en energie zou moeten steken in het beheren van die portefeuille.
Aan de slag als belegger? Hier gidsen wij je langs de belangrijkste beslissingen!