Tijd voor een update in de richtingenstrijd onder beleggers. Wie belegt beter: de indexliefhebber of de aandelenconnaisseur?
De reden voor de update woont in een groot wit huis aan de overkant van de Atlantische Oceaan geheten. Donald Trump, de 42ste president van de Verenigde Staten, heeft het vuur in het debat tussen actief en passief beleggen weer doen oplaaien.
Wat zeggen actieve beleggers, aandelenconnaisseurs en liefhebbers van aandelenwaarderingen, research, aandeelhoudersvergaderingen en bedrijfsbalansen? Dankzij de gestoorde en geniale The Donald is het weer leuk op de beurs.
De tegenstellingen tussen kansrijke en kansarme aandelen zijn na de zege van de Republikein groter geworden. Het loont weer om actief te kopen en verkopen op de beurs.
Lees ook: Gestoord, gevaarlijk èn geniaal. Zo karakteriseert Charles Groenhuijsen Republikein Donald Trump
Passieve beleggers blijven stoïcijns onder de Trumprally, en zweren trouw aan de index. Op lange termijn voelen zij zich de morele winnaars, want onderzoek op onderzoek laat zien: geen actieve fondsbelegger slaagt erin om de markt consistent voor te blijven over een lange periode.
Actieve fondsen zijn hun geld niet waard, fondsbeheerders worden duur betaald en maken de verkeerde keuzes.
Recent zijn enkele onderzoeken verschenen, die nieuwe olie op het vuur gooien van het actief-passiefdebat. We zetten er drie op een rijtje.
Morningstar: 1-0 voor passief
Actief beheerde beleggingsfondsen met een zilveren of bronzen Morningstar-rating – de beste beleggingsfondsen binnen een bepaalde categorie – leggen het sinds de financiële crisis in 2008 af tegen de index, blijkt uit onderzoek van Morningstar.
Alleen de gouden fondsen - de eenzame uitblinkers - hebben beter gepresteerd dan het marktgemiddelde. Morningstar beoordeelt zowel actieve beleggingsfondsen als ETF’s, en staat te boek als onafhankelijk.
Lees ook: Beleggen in actieve fondsen? Pas wel op
Financial Analyst Journal: tegendoelpunt voor actief (1-1)
Aandelenfondsen die wereldwijd beleggen hebben het tussen 2002 en 2012 jaarlijks 1,2 tot 1,4% beter gedaan dan de index die zij willen aftroeven, concludeert het prestigieuze financieel wetenschappelijk tijdschrift Financial Analyst Journal op basis van onderzoek.
Dit is echter voor aftrek van kosten, zodat particuliere beleggers per saldo niet zoveel overhouden aan dit rekenwerk. Desondanks maakt actief beleggen gelijk.
S&P Dow Jones Indices: 2-1 voor passief
Slechts een op de tien Amerikaanse fondsmanagers heeft het afgelopen jaar - na aftrek van de kosten - beter gedaan dan de markt, volgens S&P Dow Jones Indices.
De slechtste score laten beleggers zien in aandelen van kleine bedrijven, zogeheten smallcaps: voor 97,6% van de actief beheerde beleggingsfondsen blijft de index buiten bereik.
Fondsen in middelgrote (midcaps) en grote bedrijven (largecaps) laten iets betere scores zien: 87,9% en 91,9%. Opkomende marktenfondsen doen het relatief aardig. In een periode van maximaal een jaar presteert 57,8% beter dan de benchmark, maar na vijf jaar blijft twee derde achter bij de referentie-index. S&P is de uitbater van indices die door veel ETF’s worden gevolgd, en dus niet onpartijdig.
Voorlopige tussenstand
Het debat tussen actieve en passieve beleggers is nog niet uitgewoed en nog regelmatig laten nieuwe onderzoeken nieuwe inzichten zien. De voorlopige tussenstand is 2-1 voor passief beleggen, hoewel het tweede doelpunt mogelijk het gevolg is van een partijdige scheidsrechter.
Op basis van deze onderzoeken is de conclusie dat in sommige gevallen actief beleggen loont en in veel gevallen indexbeleggen de beste oplossing is.