Het staat er behoorlijk kort door de bocht, maar jouw belang als fondsbelegger en dat van de beheerder van het beleggingsfonds die je je geld toevertrouwt zijn niet volledig sync. Dat is best raar, want hij brengt je kosten in rekening voor zijn werk die ten koste gaan van jouw rendement.
Als je je geld toevertrouwt aan een actief beheerd beleggingsfonds dan verdwijnt een deel van het behaalde rendement in de zakken van andere mensen. De fondsbeheerder vraagt geld voor zijn werk, net als de beursmakelaar voor transacties, het bewaarbedrijf dat de aandelen veilig bewaart en de knappe koppen die onderzoek doen naar financiële markten, en je fondsmanager voeden met kennis die concurrenten mogelijk niet hebben.
Al deze mensen hebben mogelijk andere belangen dan jij! Laten we eens beginnen bij de fondsmanager, niet het slechtst betaald baantje op aarde. Veel beheerders van fondsen ontvangen bovenop hun basissalaris van gemiddeld 60.000 euro een bonus als zij beter presteren dan het marktgemiddelde. Die bonus is in de regel een percentage van het extra behaalde rendement ten opzichte van dat gemiddelde, en kan oplopen tot 20%.
Check ook: Deze fouten worden door beleggers het meeste gemaakt
De wijze waarop de fondsmanager zijn bonus najaagt, komt niet per se beleggers ten goede. Fondsmanagers willen te allen tijde voorkomen dat zij minder presteren dan de benchmark waartegen hun fonds wordt afgezet. Uit onderzoek van de London Business School blijkt dat zij zich daarom vaak als angsthazen gedragen als financiële markten sterk in beweging zijn. Dat zijn net de momenten dat zich kansen voordoen voor actieve beleggers.
Indexfondsen en institutionele beleggers zoals pensioenfondsen, waar de bonuscultuur afwezig of minder sterk is, doen het beter als markten flink in beweging zijn doordat zij niet reageren of slim bijkopen. Bonussen beïnvloeden het handelsgedrag dus negatief, zo concludeert het onderzoek.
Een ander schadelijk effect van de bonuscultuur is dat fondsmanagers zich teveel laten leiden door de korte termijn. Als een fondsmanager het bijvoorbeeld in de eerste zes maanden van het jaar goed heeft gedaan, dan kan het zijn dat hij in de tweede jaarhelft op veilig speelt om zijn bonus veilig te stellen.
Lees ook: Beleggen in actieve fondsen? Pas wel op!
Andersom geldt dat als een fondsbeheerder beroerd heeft gepresteerd in die periode hij of zij mogelijk teveel risico neemt in de tweede jaarhelft om de variabele beloning veilig te stellen. Als een fondsmanager vreest voor ontslag, is de prikkel om risico’s te nemen nog groter. Dat gedrag heeft helemaal niets met jouw doelstellingen te maken.
Niet alleen het belang van je fondsmanager kan conflicteren met het jouwe. Zijn of haar werkgever, het fondshuis, heeft allerlei mensen in dienst waarvan het salaris gekoppeld is aan bepaalde prestaties. Sales- en marketingmensen willen zoveel mogelijk verkopen en aandeelhouders verlangen een zo hoog mogelijke winst. Zij worden blij als er zoveel mogelijk geld van beleggers binnenstroomt, want dat is goed voor de winst.
Hoe meer kapitaal een beleggingsfonds weet aan te trekken hoe hoger de winst voor de aanbieder van dat fonds zal zijn. Daarom wordt vaak de meeste reclame gemaakt voor fondsen, die de sterke rendementen hebben behaald in de afgelopen jaren.
Dat zijn niet per se de fondsen die het in de toekomst opnieuw goed doen, want door alle aandacht waggelen beleggers als pinguïns naar dat beleggingsfonds toe.
Als een fonds sterk in omvang toeneemt, kruipen de rendementen vaak meer naar het gemiddelde toe. Dat kan bijvoorbeeld komen doordat de fondsmanager minder riskante aandelen koopt omdat complete families afhankelijk van zijn functioneren zijn geworden of uit oogpunt van liquiditeit.
Beleggen? Hier begin je!