Uit onderzoek van fondshuis Vanguard is gebleken dat het rendement van de Amerikaanse index S&P 500 in de periode 1996 tot 2010 (vijftien jaar) werd bepaald door tien topdagen: 0,18% van het totaal aantal dagen. De andere 5.465 dagen vormden het decor.
Het gemiddeld rendement bedroeg in die periode 6,7% per jaar. Dit is inclusief de twee grote crises in 2002 (-31%) en 2008 (-37%). Zonder de tien topdagen zou het rendement zijn uitgekomen op een povere 1,9%. Inderdaad, een verschil van 4,8%.
Tien dagen maken het verschil
Hoe ziet dat eruit in een beleggingsportefeuille? Ter illustratie kijken we naar meneer A, die 100.000 euro heeft.
Na vijftien jaar en een rendement van 6,7% is dit aangegroeid tot 264.000 euro. Door belegd te zijn én te blijven is zijn vermogen ruim 131.000 euro hoger dan wanneer hij die tien beste dagen had gemist.
Met deze 131.000 euro kan hij bijvoorbeeld na vijftien jaar zijn hypotheek extra aflossen, een paar jaar eerder stoppen met werken of zijn inkomen na zijn pensioen aanvullen. Die tien dagen maken dus het verschil.
Lees ook: Maak kennis met het achtste wereldwonder: rente-op-rente
Glazen bol van matglas
Als we even uitgaan van die 0,18% (wat natuurlijk een voorbeeld is), kunnen we wel zeggen dat dit soort topdagen niet héél vaak voorkomt. Hoe zorg je er nou voor dat je die tien dagen in aandelen belegd bent?
In ieder geval niet door te proberen ze te voorspellen. De kans dat dat lukt is net zo klein als het winnen van de hoofdprijs in een loterij. Zelfs een heel ver vooruitziende blik geeft geen enkele garantie op meer winst.
Jolmer en Schukken schrijven in De Beleggingsillusie dat onderzoek heeft uitgewezen dat een markttimer die 100% van de neergaande en 50% van de opgaande markten goed voorspelde, nog steeds geen hoger rendement gehaald zou hebben dan het gemiddelde van de beurs.
De praktijk wijst uit dat niemand de beurzen kan voorspellen. Niemand - ook een beleggingsadviseur niet - heeft een glazen bol die vertelt wat de tien beste beleggingsdagen zijn. En als iemand er al een heeft, dan is-ie van matglas.
Vanguard's oprichter John Bogle zei onlangs in een interview: "There is a lot of opportunism here: advisors or whoever saying you should get out of health care and into technology or into financials. That's a way to manage money that doesn't work. Who knows what will do best? I don't even know anybody who knows anybody who does."
En Burton Malkiel, een Princeton-professor schreef in zijn klassieker A Random Walk Down Wall Street: "We all wish that we had a little genie who could reliably tell us to buy low and sell high."
Lees ook: Omlaag, omhoog of zijwaarts - is de beurs te voorspellen?
Voorspellen heeft geen zin
Proberen te voorspellen heeft dus simpelweg geen nut. Wel laten we ons graag verleiden. Optimisme en hebberigheid komen naar boven als de beurzen stijgen. We willen meedoen en krijgen het gevoel dat we slim zijn.
En als de beurzen dalen is er angst en paniek. Er zijn beleggers die dan snel tot verkoop overgaan. Maar impulsieve, ad hoc beslissingen blijken niet te werken en helpen niet bij het vangen van die tien topdagen.
Zowel bij periodiek inleggen als inleggen over een langere periode is het eventueel nadelige effect van het verkeerde instapmoment te verwaarlozen.
Dat geldt overigens ook voor een ogenschijnlijk goed tijdstip. Dit blijkt uit onderzoek door Dick Davis Digest, een Amerikaans onderzoeksbureau. Het verschil op lange termijn tussen een belegger die ruim 30 jaar elk jaar op het beste moment instapt en een andere belegger die in diezelfde periode steeds op het slechtste moment instapt, bedraagt aan het einde van de beleggingsperiode slechts 0,2%.
Af en toe een topdag meemaken
Wat moet je dan wel doen? Dit is wat ik mijn klanten adviseer, waarmee ze hun risico's kunnen beperken en mogelijk af en toe een topdag meemaken:
- Zorg voor spreiding.
- Houd kosten zo laag mogelijk.
- Zorg voor een beleggingsstrategie.
- Houd vast aan die strategie.
- Blijf rustig.
- Laat de markt zijn werk doen.
- Blijf weg van ad hoc aan- en verkopen.
Lees ook: Oef, de AEX daalt wel érg hard. Wat te doen?